Tussen de crowdfunding door zie ik ook berichten in de media over dat chronisch zieken en ouderen #GeenDorHout zijn. En dat kan ik alleen maar onderschrijven.
Ik heb dit zelf nooit ervaren, omdat ik natuurlijk ook geen deel meer uit maak van de maatschappij. Niet fysiek in ieder geval. Vanuit mijn bed, met laptop of telefoon, druk ik toch mijn stempel in de maatschappij. De laatste weken iets meer dan ik ooit had gedacht…
Enerzijds zie ik de berichten, lees ik de columns over het tegengeluid wat ‘wij’ chronisch zieken en ouderen laten horen. Ik lees de verontwaardiging in de zo zorgvuldig gekozen woorden in de columns. Ik lees vol afschuw dat er mensen zijn in deze maatschappij die vinden dat de coronaregels de gezonde mens beperkt in zijn dagelijkse doen en laten om chronisch zieken en ouderen te beschermen. Ik lees ze, ik verbaas me en bedenk me tegelijkertijd dat het noodkreten zijn. Iets met een kat in het nauw…
En dat de media hier dankbaar gebruik van maakt en het uitmelkt om juist iets teweeg te brengen bij de lezer, want dan hebben ze weer iets nieuws om over te schrijven.
Anderzijds voel ik nu als chronisch zieke zoveel tegenstrijdigs aan wat ik hierboven beschreef. Ik voel me GeenDorHout. Ik voel me gedragen door zoveel lieve mensen die ons willen helpen. Bekenden van ons, maar ook zoveel onbekenden die opstaan en zich inzetten voor mijn nieuwe levensdoel.
Ik voel niet dat ik niet mee tel in deze maatschappij, ondanks dat ik letterlijk niet mee doe. Ik voel de maatschappij dichterbij dan ooit. De liefde, de steun, het enthousiasme, de betrokkenheid, de interesse, de hulp, de vriendschappen die hierdoor nog intenser worden. Alles bij elkaar is dat ik me eigenlijk nooit dor hout gevoeld heb en me dit ook door niemand wil laten aanpraten.
Juist door mijn crowdfunding voel ik me meer dan ooit verbonden met zoveel mensen. En voel ik me de moeite waard, meer dan ik ooit heb gevoeld. Ik vind het ergens best confronterend dat er zoveel mensen voor mij bezig zijn en mij kennelijk de moeite waard vinden. Misschien wordt het nu dan ook tijd dat ik diezelfde Anne ga zien die anderen zien, dat ik nu nog meer van mezelf mag gaan houden. En dat ik deze tijd van crowdfunden niet als last maar als een cadeautje zie, want dat is het. De liefde die door mijn scherm stroomt is enorm, het gevoel wat dat me geeft is niet te omschrijven. Ik omarm het, beleef het en gun mezelf deze stroom liefde. Ik ben geen dor hout, ik leef, ik adem en ik tel mee.
Bedankt voor het lezen en een fijne avond.
Liefs, Anne.
? www.annesfightforlife.nl
FB: http://www.facebook.com/annesfightforlife
Insta: annesfight
Twitter: annesfight
✅ Wil je dit blog delen? Heel graag want hoe groter mijn bereik wordt.
#annesfightforlife #annesfight #crowdfunden #instabielenek #aai #cci #hindbrainherniation #verzakkingkleinehersenen #EDS #hersenstamcompressie #cervicalestenose #sondevoeding #blaaskatheter #suprapub #dunnevezelneuropathie #schildkliercarcinoom #schildklierkanker #kanker #dysautonomie #artrose #mentalhealthawareness #ptss